بسیاری از افراد حداقل يک بار درمان ریشه را تجربه کرده ايد. معمولاً کسی که کارش به این مرحله  ميرسد قبل از آن يک دوره درد دندان را تحمل کرده است. در نهايت بعد از درمان هم ممکن است چند روزی درد داشته باشد. بسیاری از بيماران در مورد درمان ریشه و مراحل آن با ابهامات زيادی روبرو می شوند. در این قسمت سعی بر آنست که بيماران را با مسائل پيرامون آن آشنا سازیم.
 
۱- ورود ميکروبها به پالپ دندان باعث ايجاد التهاب در پالپ شده و اين التهاب باعث افرايش حجم پالپ شده و با توجه به اينکه پالپ دندان در يک محفظه بسته واقع شده باعث افزايش شديد فشار داخلی پالپ ميشود. اين افزايش فشار منجر به فشار آمدن به پايانه های عصب دندان شده و دندان درد شروع مي شود. علت اينکه دندان درد شبها بيشتر است اين است که موقعی که دراز ميکشيم اين فشار داخلی پالپ دندان باز هم بيشتر ميشود. در زمانهای قديم به تجربه دريافته بودند و سيخ داغ شده به محل پوسيدگی وارد ميکردند دندان درد خوب ميشد. علت آن بود که با سوراخ کردن سقف پالپ و جاری شدن خون فشار داخل پالپ کاهش پيدا کرده و درد کم مي شد و با بيحسی و فرز و توربين دندانپزشکی پالپ را باز کرده و پانسمان مي کنيم و اين کار باعث خوب شدن دندان درد مي شود.
 
۲- بعد از تميز کردن و برداشتن پوسيدگی به کانالهای داخل ريشه دسترسی پيدا مي کنيم. اين کانالها بايد از هر نوع بافت نرم و احتمالا ميکروبها و .... پاکسازی شده و کانالها فرم داده شوند .... اين کار به وسيله فايلها انجام ميشود و بعد از اين مرحله کانالهای ريشه آماده پر کردن مي شود.
 
۳- کانالهای ريشه با موادی به نام گوتا پرکا پر مي گردد. اين مواد سازگار با نسوج انسانی است و موادی همراه دارد که باعث مشاهده آن توسط راديوگرافی ميشود و در ضمن توانائی شکل پذيری و فشرده شدن را پيدا ميکنن. تا اين مرحله به دو بار راديو گرافی نیاز است تا بتوان طول کامل ريشه دندان را اندازه گرفته و از پر شدن کامل ريشه مطمئن شد. پر کردن کامل و سيل آن اهميت بسزائی دارد و عدم مهر و موم شدن کامل ريشه، باعث شکست درمان ريشه دندان خواهد شد. بعد از پر کردن ريشه معمولا دندان با پانسمان موقت پر مي شود به دو علت اول اينکه اين درمانها وقت گير است و معمولا بيمار خسته ميشود. در ثانی اين کارها احتمال درد و ناراحتی های بعد عصب کسی را به همراه دارد که معمولاً پر کردن کامل را برای جلسه بعد و اطمينان از قطع شدن درد احتمالی موکول مي کنيم.
 
۴- ترميم تاج دندانهای عصب کشی شده بايد با دقت صورت بگيرد چون هم نسج دندانی زيادی تخريب شده و هم به علت عصب کشی دندان خشک و شکننده مي شود. معمولا دندانهای عصب کشی شده بايد با پين داخل کانال همراه با يک ماده محکم مثل آمالگام پر شده و بعد حتما روکش گردد. هر چند روکش دندان هزينه بردار است اما ارزش آن را دارد که از شکست احتمالی ديواره های دندان جلو گيری کند. معمولا ضايعات نوک ريشه و آبسه احتمالی با يک درمان خوب ريشه بهبودی پيدا مي کند.